مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش از طریق تلفن همراه بر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رادیولوژی شهر بهبهان انجام گرفت. روش کار: یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی بهبهان بود که در سال 94-95 مشغول به تحصیل بودند و نمونه پژوهشی، دانشجویان رشته رادیولوژی بودند که در این نیمسال مشغول به تحصیل و درس روش های پرتونگاری را اخذ نمودند. روش نمونه گیری در ابتدا به صورت تصادفی ساده از بین رشته های موجود در دانشکده، رشته رادیولوژی انتخاب گردید و در مرحله بعد همه دانشجویان کلاس مورد سنجش قرار گرفتند. متغیر مستقل در این پژوهش آموزش از طریق تلفن همراه و متغیرهای وابسته خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی هستند. یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل کوواریانس پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمون و کنترل در متغیر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. همچنین تفاوت در 4 مؤلفه خلاقیت (سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط) و هر 6 مؤلفه خودپنداره (جسمانی، اجتماعی، عقلانی، اخلاقی، آموزشی و خلق و خو) نیز معنی دار بوده است. نتیجه گیری: استفاده از تلفن همراه در امر آموزش گروه آزمون موجب بهبود خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی آزمودنی های این گروه نسبت به گروه کنترل شد که از دلایل احتمالی این امر می توان به ارائه محتوا در قطعات کوچک، تمرین و تکرار با فواصل زمانی و بازخورد به موقع و به کارگیری چندین حس فراگیر، دردسترس بودن این وسیله بدون محدویت زمانی و مکانی، استفاده بیشتر از زمان، اتصال محیط یادگیری غیررسمی به رسمی، اشاره کرد.

پیشینه و اهداف: امروزه روش های سنتی و قدیمی آموزش و یادگیری با ظهور فن آوری ها و روش های نوین، کارایی خود را از دست می دهند. فراگیران برای همگام شدن با محیط مداوم در حال تغییر اطراف خود باید به دنبال شیوه ها و رویه های جدیدی برای انتقال دانش و افزایش یادگیری باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر آموزش از طریق تلفن همراه بر یادگیری، تمرکز و رضایتمندی تحصیلی دانشجویان بود.روش ها : پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون –  پس آزمون با گروه کنترل انتخاب شد. جامعه آماری شامل56 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه آزاد کرمان بود که ابتدا از طریق آزمونی در رابطه با مطالب درس مربوطه و تمرکز، مورد بررسی قرار گرفتند و کسانی که نمرات پایین تری داشتند به تعداد 44 نفر انتخاب شدند سپس به طور تصادفی در دو گروه شاهد (22) و آزمایش (22) قرار گرفتند. همچنین این دو گروه از نظر ترم تحصیلی، سن و میزان یادگیری و تمرکز تا حد ممکن همگون شدند. مطالب درسی تهیه شده توسط متخصصان گروه از طریق واتساپ و سرویس پیام کوتاه به صورت هفتگی در اختیار دانشجویان قرار گرفت. بدین صورت که یک فیلم آموزشی راجع به درس مذکور شامل موارد تئوری و عملی برای افراد در 8 جلسه از طریق فضای واتساپ ارسال و در جلسه 8 رفع اشکال و پرسش و پاسخ از طریق واتساپ و سرویس پیام کوتاه انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه یادگیری که 35 سوال در رابطه با مطالب درسی توسط استاد مربوطه تهیه شد و روایی آن توسط اساتید مربوطه تأیید شد. پرسش نامه مهارت تمرکز سواری و اورکی (1394) که از 13 ماده و دو عامل به نام تمرکز ارادی و تمرکز غیر ارادی تشکیل شده است، استفاده شد. خرده مقیاس تمرکز ارادی شامل 8 گویه و خرده مقیاس تمرکز غیر ارادی شامل 5 گویه است.به منظور تعیین پایایی پرسش نامه فوق الذکر از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که ضرایب حاصل برای کل پرسش نامه 74/0 همچنین روایی پرسش نامه یاد شده با کمک تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تأیید شد و 72/0برای خرده مقیاس مهارت های تمرکز ارادی و 70/0برای مهارت های تمرکز غیر ارادی. و پرسش نامه رضایت مندی تحصیلی محقق ساخته که از 11 گویه تشکیل شده، با نظرخواهی از 10 نفر از اساتید از نظر روایی محتوایی و صوری تأیید شد و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ 85/0 و از طریق بازآزمایی 82/0 به دست آمد. گرد آوری داده ها در دو مرحله قبل و پس از پایان آموزش کل محتوای تعیین شده انجام شد. افراد گروه آزمایشی آموزش را در 8 جلسه 2 ساعته دریافت کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در قالب جداول و شکل ها و همچنین آزمون مانوا و تحلیل کواریانس آزمون لوین و  آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، آموزش از طریق تلفن همراه بر یادگیری، مهارت تمرکز و رضایت مندی تحصیلی دانشجویان تأثیرگذار است. به این معنی که آموزش از طریق تلفن همراه می تواند باعث افزایش میزان یادگیری، مهارت تمرکز و رضایت مندی تحصیلی  دانشجویان شود.نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق، آموزش از طریق تلفن همراه به دلیل دسترس بودن، قابل حمل بودن و کاربرد آسان و در همه وقت به مطالب و محتوا می تواند روش مناسبی برای آموزش مباحث مختلف آموزشی به دانشجویان باشد و همچنین یادگیری از طریق تلفن همراه این امکان را می دهد که افراد به محتوای یادگیری در هر زمان و مکان دست یابند، همین طور افراد می توانند به مواد آموزشی با ارزشی دسترسی داشته باشند که کیفیت یادگیری و رضایت ندی تحصیلی آن ها را ارتقا دهد و با توجه به انعطاف پذیری بالای این نوع آموزش دانشجویان می توانند با توجه به شرایط و موقعیت خود و براساس آمادگی ذهنی به یادگیری بپردازند که این خود مانع حواس پرتی و کاهش عوامل مداخله گر در تمرکز می شود.

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روش آموزش از طریق تلفن همراه بر نگرش و انگیزه دانشجویان نسبت به زبان انگلیسی انجام گرفت. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 521 نفر از دانشجویان دانشگاه بیرجند بود، که در سال تحصیلی 90-89 در درس زبان عمومی مشغول به تحصیل بودند. از جامعه مذکور تعداد 76 دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از این میان یک گروه (38 نفر) به طور تصادفی به عنوان گروه آزمایش انتخاب، و به مدت 2 ماه در معرض آموزش از طریق تلفن همراه قرار گرفتند. در حالی که گروه دیگر (38 نفر) با روش معمول آموزش دیدند. در این پژوهش برای سنجش میزان نگرش و انگیزش دانشجویان نسبت به زبان انگلیسی از پرسش نامه نگرش و انگیزش گاردنر استفاده شد. گاردنر در گزارش خود روایی و پایایی بالایی برای پرسش نامه فوق ذکر کرده است. این پرسش نامه در مطالعات داخل هم مورد استفاده بوده و روایی و پایایی آن تایید شده است. در پایان مقایسه میانگین دو گروه نشان داد که روش آموزش از طریق تلفن همراه بر شدت انگیزش، علاقه، نگرش نسبت به زبان انگلیسی، جهت گیری انضمامی و میل به یادگیری زبان انگلیسی در دانشجویان تاثیر مثبت داشته است. همچنین نتایج نشان داد، که روش آموزش از طریق تلفن همراه در مقایسه با گروه کنترل و بر جهت گیری ابزاری و نگرش نسبت به افراد انگلیسی زبان تاثیر معناداری نداشته است.

سرطان پستان شایع ترین انواع سرطان و دومین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است. در صورت تشخیص زودهنگام بیش از 90 درصد مبتلایان درمان می شوند. خودآزمایی پستان یکی از روش های موثر در تشخیص زودهنگام سرطان پستان است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش های آموزش سلامت در ارتقای خودآزمایی پستان در پرستاران زن انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای شاهد دار است که بر روی 105 نفر از پرستاران بیمارستان های شهر زابل انجام گرفت که 35 نفر در گروه مداخله با روش سخنرانی، 35 نفر در گروه مداخله با روش تلفن همراه (ارسال محتوای آموزشی بر روی تلفن همراه از طریق بلوتوث) و 35 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که پس تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. قبل از انجام مداخله آموزشی پرسشنامه توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل شد، سپس مداخله آموزشی در گروه های مداخله اجرا گردید. 3 ماه بعد از مداخله، پس آزمون با استفاده از همان پرسشنامه اولیه انجام شد و داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 19 و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، تی زوجی و کای دو تجزیه و تحلیل شد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که قبل از مداخله تفاوت میانگین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد بین گروه های مداخله و گروه شاهد از لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0.05)، اما این تفاوت بعد از مداخله معنی دار بود (P<0.05). بعد از مداخله افزایش معنی دار در میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در دو گروه مداخله روی داد (P<0.05)، اما این تفاوت در گروه شاهد معنی دار نبود (P>0.05). همچنین مشخص شد که این افزایش در گروه تلفن همراه برای نگرش به طور معنی دار بیشتر از گروه سخنرانی می باشد (P<0.05). نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت آموزش از طریق سخنرانی و تلفن همراه بر ارتقای رفتارهای بهداشتی و پیشگیری کننده در رابطه با سرطان پستان بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

با توجه به سرعت فزاینده تولید دانش جدید و توسعه فن آوری های ارتباطی نظیر تلفن همراه که منابع و داده های مرتبط با هر موضوع را بدون محدودیت زمانی و مکانی در اختیار فراگیران قرار می دهد و با عنایت به جنبه های مثبت فراوان کاربرد آن در مدارس و ضرورت سازگاری با تغییرات و بهره گیری صحیح از این فن آوری جدید، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش از طریق تلفن همراه بر میزان یادگیری هنرجویان و مقایسه آن با روش آموزش سخنرانی، در هنرستان کشاورزی خوشه های زرین شهرستان روانسر در استان کرمانشاه طراحی و در سال 1388 اجرا گردید. طی یک مطالعه نیمه تجربی، 30 هنرجوی پسر به عنوان نمونه به طور تصادفی انتخاب، و با توجه به سن، وضعیت تحصیلی، معدل و وضعیت اقتصادی خانواده به دو گروه همتا (15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل) تقسیم شدند. ابتدا با استفاده از آزمون 10 سوالی بر اساس اهداف رفتاری درس، پیش آزمون انجام شد و سپس به گروه آزمایش از طریق تلفن همراه و به گروه کنترل از طریق سخنرانی، طی دو جلسه دو ساعته، آموزش داده شد و با همان سوالات، پس آزمون انجام شد و با آزمون t مورد قضاوت آماری قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد با وجود اینکه هر دو روش آموزش سخنرانی و آموزش از طریق تلفن همراه بر یادگیری هنرجویان تاثیر مثبت دارد، ولی آموزش از طریق تلفن همراه نسبت به آموزش از طریق سخنرانی تاثیر بیشتری بر میزان یادگیری هنرجویان داشت.

زمینه و هدف: تریاژ سریع و دقیق بیماران کلید موفقیت در مراقبت از بیمار است و شناسایی بیمارانی که نیاز به مراقبت های اورژانسی دارند را ممکن سازد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش تریاژ از طریق تلفن همراه هوشمند بر میزان دانش و تصمیم گیری پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با یک گروه پیش آزمون و پس آزمون در سال 1399 انجام شد که در آن 25 پرستار تریاژ بخش اورژانس بیمارستان های دانشکده علوم پزشکی خوی، انتخاب شدند. روش آموزش، از طریق تلفن همراه هوشمند بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناسی و فرم تریاژ بر اساس الگوریتم تریاژ استفاده شد. جهت تشخیص خطای تریاژ، تعداد 350 پرونده بیمار قبل و بعد از آموزش توسط پژوهش گر بررسی و تعیین سطح تریاژ شد و میزان خطای تریاژ بررسی شد و هم چنین دانش پرستاران اورژانس قبل و یک ماه بعد از مداخله بررسی شد و سپس داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و McNemar و t زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها بیان گر این بود که خطای تریاژ از 28 درصد قبل از مداخله به 1/19 درصد کاهش یافت و آزمون آماری McNemar، تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (001/0>P). در ارتباط با میزان دانش پرستاران تریاژ، آزمون t زوجی نشان داد که میزان دانش پرستاران بعد از مداخله افزایش یافت (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ارتقاء مهارت و دانش پرستاران می تواند باعث افزایش دقت پرستاران اورژانس در تریاژ صحیح بیماران شود. بنابراین، برنامه ریزی براساس آموزش تریاژ صحیح برای پرستاران اورژانس پیشنهاد می گردد.